Kantata Herr hast du nicht guten Samen, PL-GD Ms. Joh. 231
Chór
Panie, czyż nie posiałeś dobrego ziarna na swojej roli? Skąd więc ma ona chwasty?
Recytatyw
Choć Kościół Boży jest jak ziemia święta
i Bóg rozsiewa na nim swoje czyste Słowo
jako szlachetne ziarno,
to jednak zawsze
wtrąca się wiele złych chwastów.
Przy ofierze Abla
zapłonęło serce Kaina morderczą żądzą.
Z pobożnego rodu Noego
wyrósł jednak zły Cham.
Sam Jezus na ziemi
nie znalazł dwunastu wiernych przyjaciół,
bo jeden z nich zawiódł
i postanowił zostać zdrajcą.
Aria
Kościół Chrystusa jest ogrodem,
gdzie są róże, ale i ciernie,
gdzie rosną dobre i zgniłe drzewa,
gdzie obok fig są cierpkie tarniny
i obok winogron — głogi.
Chorał
Ach, dopomóż, Panie, abyśmy stali się
jak dobra, urodzajna ziemia
i byli bogaci w dobre uczynki
w naszym stanie i powołaniu,
byśmy w cierpliwości przynosili wiele owoców,
strzegli Twojej nauki i łaski
w szczerym, dobrym sercu.
Kantata Herr hast du nicht guten Samen, PL-GD Ms. Joh. 231
Chor:
Herr, hast Du nicht guten Samen auf Deinen
Acker gesäet? Woher hat er denn das Unkraut?
Rezitativ:
Ist Gottes Kirche gleich ein heilig Land
und streut Εr auch sein reines Wort
als einen edlen Samen drein,
so mischet sich doch immerfort
viel böses Unkraut ein.
Bei Abels Opferglut
entbrannte Kains Herz von Mörderwut.
Aus eines frommen Noä Stamm
wuchs doch ein böser Cham.
Selbst Jesus traf auf Erden
nicht zwölf getreue Freunde an,
denn einer fehlte dran
und wollte sein Verräter werden.
Arie:
Die Kirche Christi ist ein Garten,
wo Rosen, doch auch Dorne sind,
wo gut’ und faule Bäume stehen,
wo man bei Feigen saure Schlehen
und Herlinge bei Trauben find’t.
Choral:
Ach hilf, Herr, dass wir werden gleich
dem guten fruchtbar’n Lande
und sein an guten Werken reich
in unserm Amt und Stande,
viel Früchte bringen in Geduld,
bewahren Deine Lehr’ und Huld
in feinen, guten Herzen.
